
دامنه یا domain که بهطور کلی با اسم نام دامنه نیز شناخته میشود، درواقع همان اسمی است که وبسایت شما با آن شناخته میشود و کاربران برای دسترسی به سایت شما آن را در نوار آدرس مرورگر خود تایپ میکنند. به بیان بهتر، اگر وبسایت خود را یک خانه از هزاران خانهی شهر در نظر بگیرید، domain یا دامین، آدرس این خانهی مجازی است.
همهی ما میدانیم که اینترنت یک شبکهی عظیم رایانههایی است که افراد و دستگاههای گوناگون را به کمک اتصال کابلی و مجموعهای از ابزارهای دیگر به هم متصل میکند. خب پرواضح است که در چنین شرایطی مدیریت میلیونها دستگاه متصل به اینترنت و رسیدگی به دستورات و درخواستهای هر یک از آنها کار سادهای نیست و نیازمند کدگذاری و اختصاص یک نام یا آدرس انحصاری برای هر یک از آنهاست. در غیر این صورت درخواستها دچار بهم ریختگی و ارسال به آدرس اشتباه میشوند.این آدرس در فضای اینترنت در قالب IP در اختیار وبسایتها قرار میگیرد. IPها ترکیبی عددی هستند که قطعا به خاطر سپردن آنها کار چندان سادهای نیست. به همین خاطر دامنهها با نامهای قابل درک به میدان آمدند تا پیدا کردن وبسایتی خاص در میان اینهمه آدرس کار سادهتری باشد.

تعریف Subdomain
زیردامنه یا domain فرعی (Subdomain) یک بخش فرعی یا افزونهای است که به نام اصلی دامنهی شما اضافه میشود. زیردامنهها به منظور سازماندهی بخشهای گوناگون وبسایت شما و پیمایش راحتتر بین آنها ایجاد میشوند. برای درک بهتر این موضوع بد نیست نگاهی به مثال زیر بیندازیم:
وبسایت store.webcade.ir از سه بخش تشکیل شده است. یک سابدامین به نام store، یکdomain اصلی به نام webcade و یک domain سطح بالا یا TLD که در اینجا بهصورت دات آی آر نمایش داده شده است.
این موارد نشان میدهند که وبسایت اصلی یعنی webcade دارای یک زیردامنهی فروشگاهی است و هنگامی که شما به این سایت وارد میشوید میتوانید با ورود به بخش فروشگاه که زیرمجموعهای از سایت اصلی است، خرید خود را انجام دهید.
زیردامنه ها به دلایل گوناگونی استفاده میشوند، برای مثال یکی از متداولترین کاربردهای subdomain ایجاد نسخهی آزمایشی یا نمایشی از وبسایت است. بسیاری از توسعهدهندگان وب پیش از انتشار نسخهی رسمی وبسایت، بخشهای گوناگون آن را در زیردامنه آزمایش میکنند تا از صحت عملکرد سایت آگاه شوند.
ایجاد فروشگاه نیز که در مثال بالا به آن اشاره کردیم، یکی دیگر از کاربردهای subdomainهاست. معمولا داشتن یک وبسایت تجارت الکترونیک به تنظیمات بسیار پیچیدهتری نیاز دارد و رسیدگی به چنین تنظیماتی برای صاحبان آن هزینهبر و وقتگیر است.
به همین علت بسیاری از صاحبین کسبوکار ترجیح میدهند که بخش تجارت الکترونیک را به شکل یک domain فرعی به domain اصلی خود اضافه کنند و از سادگی و مزایای دیگر آن لذت ببرند.